Written by 
Schoolkinderen in de houding voor het volkslied
Het Thaise onderwijs: een systeem waar ambitieus ogende hervormingen en stugge tradities met elkaar botsen, waar kwaliteit vaak slechts een voetnoot is in de grote beleidsplannen. Terwijl studenten wereldwijd worden opgeleid om kritisch na te denken, creatief te zijn en samen te werken, lijken veel Thaise scholen vast te houden aan methodes die doen denken aan de jaren vijftig. Klaslokalen waar memoriseren het hoogst haalbare doel is, docenten die eerder drill-instructeurs dan inspirerende mentoren zijn en een curriculum dat heilig lijkt te zijn verklaard. Want, waarom iets aanpassen dat in de vorige eeuw nog werkte?
In Thailand draait het onderwijs nog vaak om discipline en gehoorzaamheid en wordt het stimuleren van eigen gedachten en creativiteit niet echt gewaardeerd. Als je als student het lef hebt om vragen te stellen of de leraar te bekritiseren, dan kom je al snel over als een onruststoker, iemand die de harmonie verstoort. Hierdoor ontstaan klassen vol knikkende hoofden, maar weinig actieve geesten. Studenten leren om netjes in de rij te staan, maar niet om kritisch na te denken of hun eigen mening te vormen.
Dan is er nog het probleem van de leraren. Het lerarentekort is schrijnend, vaak wordt het vak gezien als een carriรจre-optie voor mensen die het ergens anders niet hebben gered. Docenten verdienen weinig en werken onder moeilijke omstandigheden, waardoor talentvolle onderwijzers zelden worden aangetrokken. De weinige leraren die wel gepassioneerd zijn, moeten het opboksen tegen een bureaucratisch systeem waarin hun creativiteit en passie vaak worden platgeslagen.
En dan de leerstof. Het curriculum wordt voornamelijk bepaald door het ministerie en is opgebouwd rondom droge feiten en eindeloze repetitie. Onderwerpen als geschiedenis worden vaak gepresenteerd als heilige waarheden, zonder ruimte voor alternatieve interpretaties of kritische discussie. Wetenschap en techniek? Natuurlijk, maar dan zonder al te veel praktische toepassingen of experimenten. Alles blijft oppervlakkig, gericht op examens en testresultaten, zonder de studenten echt iets bij te brengen waar ze in het dagelijks leven iets aan hebben.
Terwijl Thaise studenten wereldwijd bekend staan om hun beleefdheid en vriendelijkheid, blijven ze in hun latere leven vaak achter op internationale collegaโs als het gaat om analytisch vermogen en probleemoplossende vaardigheden. Dit alles leidt tot een situatie waarin goed opgeleide Thaise professionals een uitzondering zijn en waar de maatschappij uiteindelijk de prijs betaalt.
En ironisch genoeg is het onderwijs een van de weinige sectoren waar hervormingen regelmatig worden beloofd, maar waar de uitkomst vaak een variatie op het oude liedje blijkt te zijn. Misschien is het tijd voor Thailand om niet alleen te kijken naar testresultaten en discipline, maar om echte kwaliteit na te streven: een onderwijs waarin studenten worden aangemoedigd om te denken, te creรซren en te groeien.
Over deze blogger
- De Expat (66) woont al 17 jaar in Pattaya en geniet van elke dag in het land van melk en honing! Vroeger werkzaam in de wegen en waterbouw, maar het grillige weer in Nederland ontvlucht. Woont hier met zijn Thaise vriendin en twee honden net buiten Pattaya, op 3 minuten loopafstand van het strand. Hobby’s: genieten, uitgaan, sporten en met vrienden filosoferen over voetbal, Formule 1 en politiek.
Aantal keren gelezen: 495